Hilde Droogné
My blogs
| Gender | Female |
|---|---|
| Introduction | 'Ik zoek wie ik ben. Ik ben, wie ik ben, die zoekt, en blijft zoeken. Ik ben, wie ik niet ben, die zoekt en blijft zoeken. Ik ben de ander, ik ben jou, ik ben zij die in mijn aders stroomt, en naar me kijkt en in me lacht. Ik ben haar, de aarde die in me bloeit, waar ik uit groei. Ik ben de wolfsbloem die verandert in een bloemenwolf en vertel je over bloeien en doodgaan, zoals wij allemaal, en vertel je over later, wie ik ben, die ik niet was.' 'Als kind had ik vaak de telkens terugkerende nachtmerrie van wolven die bloemen plukten. Onlangs ging ik met die nachtmerrie aan de slag, en transformeerde de nachtmerrie tot een droom die meer en meer werkelijkheid wordt. Wolven dragen nu bloemen in hun vacht. Als wolf pluk ik mijn talenten, zoals je de dag plukt (Carpe diem). Niet meer om ze zinloos teloor te laten gaan, wel om me er zelfbewust mee te tooien, en ze zinvol in te zetten, samen met andere bloemenwolven. Eindelijk durft ik de bloemenwolf in mezelf toelaten: een wolf die bloemen draagt in haar vacht.' Zie ook wolvenplukkenbloemen.blogspot.com wolvendragenbloemeninhunvacht.blogspot.com' |
| Interests | Hilde Droogné is auteur van romans (Handen vol zaad, en Arnica/Wolfsbloem), poëzie, kortverhalen en theaterteksten en publiceerde reeds af en toe een kortverhaal, wat poëzie. Ze werkt met mixed-media en is ook performer. De sfeer die haar werk kenmerkt is zowel qua vorm als inhoud, intimistisch, kwetsbaar, poëtisch en persoonlijk waarbij de ‘metamorfose’ een belangrijk thema is. Hilde Droogné is master in de 'Antropologie' en de 'Criminologie' en behaalde het aanvullend diploma in de 'Culturele studies' (specialisatie ‘Podium en performance'), en het aanvullend diploma in de 'Antropologie', alle aan de KU Leuven. Ze deed heel wat intense ervaringen op, en dit op sociaal en artistiek vlak. Deze ervaringen vormden haar diepgaand. Zo gaf ze als begeleidend auteur schrijfateliers aan gevangenen in tal van gevangenissen rond fictie (poëzie, imaginaire reizen, …). ze was verhalenverteller en educatief medewerker/gids in het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika (KMMA.) Ze was docent toneel en voordracht op tal van academies. Ze was antropoloog-dramaturg bij socio-artistiek theater Demidilemidi en Beeldenstorm, en deed er antropologisch onderzoek bij asielzoekers o.a. in het Klein Kasteeltje, bij ouderlingen in een psycho-geriatrische Brusselse inrichting en bij Brusselse Congolezen. Ze maakte bewerkingen voor kindertheater. Ze was actief als curator van Finse foto’s bij het Fotomuseum Antwerpen (FoMu) en ging op prospectie in Finland. Ze liep stage bij theatermaker Benjamin Verdonck. Ze deed aan trauma-aanpak bij weeskinderen in Rwanda vlak na de genocide. Ze bood slachtofferhulp aan, aan slachtoffers van verkrachtingen en van intra-familiaal geweld, te Las Palmas, Gran Cananria (Spanje). Verder begeleidde ze jongeren uit de bijzondere jeugdzorg, deed ze aan telefonische zelfmoordpreventie (Teleonthaal) en was ze in een multiculturele, grootstedelijke context actief in de 4de wereld en in het opbouwwerk. |