Jerzy
My blogs
| Introduction | Błogość? - z Miłości była wśród nas. Jedność w harmonii utulał czas. Świat w równowadze pełnię swą miał. W niej baśń roztaczał i miał, co chciał. Wygasać zaczął z wyciszenia, bezwładność niosła smugę cienia. I podążała dośrodkowo, aby aktywność zbudzić nową. Środek zasypiał, by ziarnem być, owocowaniem na nowo żyć. Gdy światłość z cieniem się zrównała, moc niemoc swoją naprzeciw miała. Pląsem niepewnym, doczesność krucha, ujrzała w sobie jedności Ducha. W nim moc z niemocą zważyć się miały, do rozważania się zapraszały. Przemyśleń skromnych garstkę zebrałem i do rozważań ofiarowałem. |
|---|