Betül
My blogs
| Introduction | BAŞLARKEN… Yazmak gibisi yok… Yaralarımı sarıyor çünkü… Ben keder dolu hayatı böyle iyileştiriyorum… İki kelime getiriyorum yan yana, içimde kurulu fırtına duruluveriyor… Bu mekânda yazma isteğimin nedeni de bu belki… Kelimelerle oynamayı seven bir kadın… İşte hepsi bu… Tastamam böyleyim ben… Hüzün en gizli hazinem, şiirlerime hapis... Kimselere okutmaya kıyamadığım, çabuk kırılıveren ince bir mısra gibiyim... Harflere sarılı bedenim kök salamamış gibi hiçbir yere… İşte böyle, hayat bana göre değil… Perde inene kadar, kısa cümleden ödünç bir roldeyim... O kadar… Betül… |
|---|